GARİP BİR KADININ -TUHAF HİKAYESİ

'Bazen hayat en sevdiklerini alır içinden ,elin üşür ,ayağın üşür.Boş durana bakakalır gözün ,hatta o bile üşür.Organların birbirine sarılır bomboş kalakalırsın.Bazen hayat en sevmediklerini de özletir.
Bu hikayede istediğin sonu yazmak sana düşmez sus haddini bil...
Bir kere geldin mi bu alem-i cihana.Bitti artık.Zehir tüm vucüdü istila etti demektir.
Bir kaderin vardır ,eminliğinden hep sual ettiğin o makbul katlarda ,kıçınıda yırtsan mecburiyetten kabullenip sevmelisin' derdi.

Zaten hayat en sevdiklerinizi alır hep içinizden.Sonra İstediğiniz kadar küfür edin içinizden.....
                                                                                                                               
Böyle derdi   '  Kamuran Abla '

Ağzı bozuk olmasına rağmen küfrü iltifat adledilirdi.Tuhaflığını  anlamak için konuşmak gerekli olmazdı.Yürüyüşünden belli ederdi kendini.Sohbetlerimizden sonra ben giderken çok konuşmaz, el sallamazdı.Mutlu resimlerle ilgili herhangi bir fikri oldugunu hiç bilmem.
Duygusaldı belki bazen,ama sertti o bile.Deniz kenarında yaşar ortadan bir kaybolurdu ki kıyamet..Göremezdim aylarca.Arasam bulamazdım o istemedikçe.Severdi hani beni ama söylemezdi. Kıymet verme şekli dolaysızdı.Odun gibi eğimsiz ,düz, anlayışsız yapısına karşın su içsinler diye mahallenin kedileri ,elinde yoğurt kabıyla çok yakalamışımdır onu.Beni görünce 'şu lanet tavan hep akıtıyor' derdi.
Ama dün yagmur yağmadı deyince.
Of be çocuğum benim evime her gece tanrı ağlıyor der, yumuşak görünmekten hoşlanmazdı.Ardından aslında yalan söylüyorum der gibi göz kırpardı.Gel kahve içelim emrine hep itaat etmişliğim vardı.Her defasında giderdim.

Sana birşeyler okumamı ister misin ? der , başlardı okumaya ;

-Çingene benleri ne dersiniz,pembe olmalıydı değil mi? ya da mor ...
Can yücel kocam olucak adamdı diye ekler gülerdi.

Garip kadındı.
Kendi hayatında barışı pek yakalayamamış her savaşını kaybetmişliği vardı bence.Kan akacaksa ve seninse öyle yattığın yerden olmaz evladım savaşırken aksın derdi. Dar zamanların sosyalist fikirlerini savunan,savaş karşıtı bir libareldi halbuki.

Denizi hem sever hem de çişimi getiriyor kahrolası diye şikayet eder.Bazen ortadan bir kaybolurdu ki kıyamet.Aylarca arasam bulamazdım.Giderken el sallamaz arkasına bakmazdı.aniden kalkar.O giderken gördüğüm sırtından başka bir de ses gelirdi iki elini cebine soktuktan sonra.''Eywallah''...

Camiye yakın olan evinden muzdaripti.
Ezana lafım yok  şu sela sesleri bütün günümün içine ediyor.Ey ahali biri daha gitti yanınızdan.Sizde öleceksiniz işte...''kefenin cebide olmadığına göre atalım mı? yani bütün paralarımızı camdan.Pembe benli çingelerimizde sebeplensin mi ?ölelim mi yani bizde''derdi.sonra bana bakar canım sıkılıyor çocuğum sıkılıyorum derdi.
Durur durur garip hikayeler anlatırken yarıda keser gidip kaktüslerini sulardı.
-Bir çiçekki hem yeşil, hem dikenli olsun, bu nasıl efkar-ı cihan, bu nasıl gariban, yaz kış bilmez köküne mecbur nebat.
 Benimse gözüm bahçedeki mimozasına takılır.
_Sanki kokusu daha güzel bahar gibi
Tek renk olması sadeliğinden  ama kokusu kafii derdim.
Kaşlarını çatar.
-Kendiliğinden bitti büyüdü hem o çiçeğin adı emeksiz derdi.

Mutluluk kelimesi yerine saadeti tercih eder, dertleriyle ahkamlarını yapıştırıp  muhalefet olmaktan keyif alır gibi dururdu.Çok sonraları anladım ki hepsi mutlu olmaya çalışmak içindi.yanlızlığına çare arama girişimleriydi.
Kuaföre gitmeyen, hala bigudi kullanan garip bir kadın için ,Çakmak taşımak yüktü.Sigarasını ocaktan yakardı.

-Buruşmadan allah alsın canımı !Güzellik heryerde iş yapar derdi.
-Ama zeka ne olucak Kamuran abla? sorusuna;
-Aman sende kimin umrumda!Görmeyi bilen her göz evvela dış simayla ilgilenir..
Galiba haklıydı. Emin değilim....
Ortadan bir kaybolurdu ki kıyamet arasam bulmazdım.
Artık bulamıyorum..
Huzursuz huysuzdu.
özlüyorum.....

MRWKTW
    01:01