Oysa hayattan beklentisi yüksek olan biri değildim.
Beklentilerim , evvel zaman da asgari ücret tespit komisyonunca hazırlanmış kadar mütevazı: azıcık
aşım, ağrısız başım; serin kıçım ya da daha şiirsel şekliyle “sevdiğimin saçlarını
ıslatacak bir bardak su, doymak için de bir dilim ekmekle bir zeytin'' sonra masanın üzerinde cam kavanoz ve papatya ... hepsi bu. Ama ne zaman hayatla anlaşmaya kalksak bir sorun çıkartıyor
puşt. halbuki ver istediğimi, al istediğini; sonra da siktir git. değil
mi yani? nedir bu tatava?
Ölüme bakan yüzümle, Tabii ki biliyorum artık önemli biri olmadığımı, ; bensiz de dönüyor, dönecek annesini öptüğümün dünyası. ama
meşrebimce kıymetli olduğumu hissederim hep. Sadece bu farkındalık bir
boka yaramıyor, onu diyorum.
mrw-ktw
8 yorum:
Beni gerçek anlamda hüzünlendiren bu yazıyı okuyunca, tek dileğim; "bunun sadece hüzünlü bir rüya olması" oldu.
hektorr hektorrrr hüzünlü rüya diyelim.
du ya noldu ki.
hayat bizi umursamaz ki yaa.
:)
:) ben de onu diorum umursayayıdı iyiydi deep
ÇOK GÜLDÜÜM... NİCEDİR KENDİ LİSANIMLA YAZILAN YAZILAR OKUMADIĞIMDAN OLSA GEREK..
ÖDEŞTİK Mİ?
AĞLAMAK GÜLMENİN KARDEŞİ!! İMİŞ.. BUNU DA BİR PUŞT SÖYLEMİŞ SONRA DA AZİZ ATALARIMIZIN ÜSTÜNE ATMIŞ OLMALI SUÇU!!! :))
MEMNUNUM SENİ TANIDIĞIMA ERİK!! :)
umursar ya bak görersin.
:)
insan olmak böyle bir şey işte.umursuyoruz hayatı takmaz gözüksekte.
doğru knştun dostum !
Yorum Gönder